Đorđe Matić (1970) je pesnik, esejista, kritičar i prevodilac. Odrastao je u Zagrebu. Od 1991. živeo je prvo u Italiji, a potom u Holandiji, gde je studirao englesku i italijansku književnost u Amsterdamu.
Objavio je zbirke poezije Lingua franca (Prosvjeta, Zagreb, 2013) i Haarlem Nocturne (Uitgeverij In de Knipscheer, 2016, na holandskom), zatim knjigu eseja o muzici Tajni život pjesama – hrvatska popularna muzika devedesetih (Antibarbarus , Zagreb, 2014) i Tajne veze (hrvatsko izdanje: Sandorf, Zagreb; srpsko izdanje: Heliks, Smederevo, 2017), te zbirka eseja o srpskoj kulturi Historija i savremenici (Prosvjeta, Zagreb, 2018). Godine 2020. objavljene su dve knjige njegovih eseja: na francuskom Visages du silence – Lica tišine (Theatroom, Pariz) i na srpskom knjiga Senke naših predaka: Otrgnuto od zaborava (Portalibris, Beograd). U februaru 2021. objavio je novu zbirku poezije Drugi zvuk (Presing, Mladenovac, 2021).
Urednik je i koautor Leksikona JU mitologije (Rende, Beograd, 2004), i koautor (sa Merimom Ključo) trojezičnog muzičkog priručnika Eastern European Folk Tunes (Schott World Music, 2009). Priredio je nekoliko knjiga publicistike, kao i nekoliko knjiga iz oblasti istorijskih nauka. Autor je romana Nioktuda s ljubavlju (2021). Stalni je saradnik zagrebačkog časopisa Prosveta i portala Oko Radio-televizije Srbije. Član je Hrvatskog društva književnika i SKD Prosveta.
Aprila 2024. dodeljena mu je Nagrada „Momo Kapor".
Živi u Poreču. Oženjen je suprugom Elenom i ima ćerku Milicu.